Księga IV, Rozdział 132

Poczyna się Traktat Objawienia Świętej Brygidy do Kapłanów, i do najwyższych Biskupów.

Chrystus powiada o piąci dobrach, które są dane Kapłanom, i o piąciu przeciwnych rzeczach które wyrządzają mu źli Kapłani.

Rozdział 132

„Ja jestem jako człowiek, który ma zejść z świata, który zleca dobro swoje przyjaciołom swoim kochanym. Tak ja Kapłanom, których nad wszystkie Anioły, i nad ludzie obrałem, zleciłem im najmilsza rzecz moje, to jest Ciało moje, gdym z chodził z świata, i dałem im pięć darów. Naprzód wiarę moje. Druga dwa klucze, to jest od piekła, i do Nieba. Trzecia, aby z nieprzyjaciela uczynili Anioła. Czwarta, aby poświącali Ciało moje, czego żaden z Aniołów nie może uczynić. Piąta, aby rękoma piastowali Ciało moje najdroższe, i najczystsze.

A teraz mi oni czynią, jako żydzi, którzy przeli abym wskrzesił Łazarza, i żem insze rzeczy cudowne czynił, ale mię rozsławiali żem chciał być Królem, żem zakazował trybutu dawać, i żem miał po trzech dniach kościół znowu zbudować. Tak Kapłani nie powiadają cudów moich, ani uczą nauki mojej, ale miłość świata, i rozkosz swoje opowiadają, i za nic powiadają być, com dla nich uczynił.

Druga stracili klucz, którym by mieli otwierać nędznym Niebo, a on klucz, którym się otwiera piekło, miłują, i położony mają w czystym prześcieradle.

Trzecia, z sprawiedliwego, czynią niezbożnika, z prostego diabła, ze zdrowego, zranionego; bo każdy, który przychodzi do nich ze trzema ranami, od nich będzie miał czwarta. Jeżeli ze czterema przyjdzie do nich, odchodzi od nich z piącią, kiedy obaczy zły przykład Kapłański grzesznik, śmiałość bierze do grzeszenia, i poczyna się z grzechu wychwalać, którego pierwej wstydał się. Dla tego im większe będzie przeklęctwo nad inszych, bo sami siebie żywotem swoim zatracają, a inszych przykładem swoim obrażają.

Czwarta iżby mię poświącać mieli usty swymi, sprzedają mię. Oni gorsi są Judasza. Judasz albowiem grzech swój wyznał, i żałował choć bez pożytku; oni zaś sprawiedliwymi się być powiadają, i pokazują. Judasz odniósł pieniądze do kupców, oni zaś chowają one dla siebie. Judasz sprzedał mię pierwej niżelim odkupił świat, ci zaś sprzedają mię już po odkupieniu świata, i nie mają politowania nad krwią moją, która więcej woła pomsty, aniżeli krew Ablowa. Judasz sprzedał mię za same pieniądze, oni zaś za wszelakie handle, bo nie przystępują do mnie, tylko kiedy się spodziewają jakiego pożytku.

Piąta, traktują mię jako żydzi. Co uczynili oni? Położyli mię na drzewie, ci zaś kładą mię w prasę, i ściskają mocno. Ale mogłabyś spytać, jakoż to może, gdy Bóstwo moje nie cierpliwe jest, ani na Pana Boga żadna przeciwność, albo boleść przyjść nie mogła? Wszakże dla woli swej, że się chcą bawić w grzechu, którą Kapłani mają, tak mi gorzką, i przeciwną rzecz czynią, nie inaczej, tylko jakobym (gdyby to mogło być) w prasę był włożony.

Oni na koniec Kapłani dwa grzechu mają, to jest zbytek i pożądliwość, między te kładą mnie. Ale odprawiwszy pokutę za te grzechy, i uczyniwszy dosyć powinności, znowu po tym mają mocną wolą grzeszyć, jako w prasie mocno ściskają mię. Karmią przeklęte białogłowy, i na osobliwym miejscu one chowają, żeby rozkoszy swej zażywali, a mnie odrzucali. Onym pochlebują, i w nich się kochają, na mię zaś, od którego są, nie chcą i patrzyć.

Oto przyjaciele moi, jakowi są Kapłani! Oto Aniołowie moi! Którzy im służycie gdy bym leżał przed wami jako na ołtarzu leżę przed niemi, żaden by z was nie śmiał się mnie dotykać, ale drżelibyśyje. Oni zaś jako złodzieje i zdrajcy zdradzają mię. Oni jako nierządnicy dotykają się mnie. Oni na koniec są smrodliwi nad smołę, a mię wstydają się przybliżać do mnie, który jestem Bogiem, i Panem chwały. Dla tego, jako powiedziano jest Izraelowi: 'Siedem plag przyjdzie na was.' Prawdziwie one siedem plag przyjdą na Kapłany.”